rozwód rybnik Generalnie prawie każdy potrzebuje prawnika, czy obrońcę w sądzie. Niezależnie od tego czy jesteśmy winni, bez winy, czy prowadzimy własny interes. Warto szukać: i znaleźć dobrą dla nas kancelarię.
Czym się różnią dwaj prawnicy?
Nigdy nie wiadomo kiedy przyda się numer do prawnika, czasami zdarzają się sytuacje losowe wymagające prawniczej interwencji. Warto jednak znaleźć sobie jakiegoś sprawdzonego prawnika, aby zajmował się naszymi sprawami. Dużo też zależy od charakteru samych spraw, bowiem prawnik prawnikowi nierówny. Jeden zajmuje się sprawami rozwodowymi, inny nieruchomościami, a jeszcze inny obsługa spółek handlowych.
Może się też zdarzyć, że będziemy potrzebowali obrońcy w sądzie, na przykład w sprawie wywalczania odpowiedniego odszkodowania z wypadku komunikacyjnego. Podsumowując, zawsze warto mieć numer lub numery do prawników, aby móc, w razie pewnych przypadków, skorzystać z nich pomocy.
Adwokat i wymagania zawodowe
Wymagania zawodowe
Adwokat może wykonywać swój zawód w zespołach adwokackich lub indywidualnie (także w formie handlowych spółek osobowych). Kandydat na adwokata musi ukończyć wyższe studia prawnicze, odbyć aplikację adwokacką, tj. praktykę w adwokaturze oraz zdać egzamin adwokacki. Osoby posiadające tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie prawa są zwolnieni z konieczności odbycia aplikacji i zdawania egzaminu adwokackiego.
Zawód adwokata polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Adwokaturę stanowi ogół adwokatów i aplikantów adwokackich. Prawo wykonywania zawodu ma tylko ten, kto został wpisany na listę adwokatów przez okręgową radę adwokacką. W Polsce wpisanych na listę jest ponad 7 tys. adwokatów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Adwokat
Sądy w cesarstwie Rzymskim
W starożytnym Rzymie rozróżnić należy trzy okresy: monarchii, republiki i cesarstwa.
W okresie monarchii władzę sądowniczą sprawowali królowie.
W okresie republiki władzę sądowniczą (iurisdictio) sprawował konsul. Z racji tego, że konsulowie w Rzymie kierowali całym państwem w roku 367 p.n.e., by odciążyć urząd konsularny powołano urząd pretora. Pretorzy czuwali nad prawidłowym przebiegiem procesu sądowego i udzielali ochrony pozaprocesowej (np. udzielali opiekunów osobom ułomnym). Same rozstrzygnięcia zapadały przed sędziami (iudex / arbiter), którymi były osoby wybierane przez strony. W drobnych sprawach podczas targowisk spory rozstrzygali edyle kurulni.
W okresie cesarstwa następowało systematyczne odbieranie władzy sądowniczej pretorom na rzecz innych urzędników podporządkowanych hierarchicznie cesarzowi. Magistratury reprezentowały bowiem autorytet cesarza i mogły egzekwować werdykt przymusem państwowym. Dodatkowo każda sprawa mogła trafić do urzędnika wyższego stopniem drogą apelacji, a nawet do cesarza.
Nie można przecenić roli procesu rzymskiego w kształtowaniu prawa w Europie. Sądy, jakie znamy, pochodzą w prostej linii od organizacji sądownictwa w starożytnym Rzymie. Podstawą naszego postępowania sądowego jest bowiem proces rzymski, a wygląd sal rozpraw polskich sądów przejęty jest wprost od rzymskich pretorów urzędujących na forum.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sąd