Czasem trzeba oddać drukarkę lub kserokopiarkę do serwisu: Domowe i profesjonalne drukarki
Kto w dzisiejszych czasach nie ma drukarki w domu. Ich ceny są coraz bardziej przystępne, a koszty eksploatacji niższe. Urządzenia wielofunkcyjne oferują coraz większe rozdzielczości skanowania, mniej marginesu, większe formaty itp.
Dalej jednak takie domowe drukarki są mocno w tyle za profesjonalnym sprzętem używanym w profesjonalnych drukarniach. Nie mówiąc już o dużo większej gamie stosowanych technik, które nijak maja się do tych, które znamy z domowych drukarek. Druk rolowy, solwentowy, wodny, bezwodny- długo by wymieniać. Jakość takich wydruków jest wyższa, co pociąga za sobą oczywiste większe koszty samego druku.
Jak działa ksero?
Kserokopiarka ? urządzenie umożliwiające tworzenie kopii dokumentów i dwuwymiarowych elementów graficznych.
Nazwa kserokopiarka wywodzi się od greckiego słowa kseros (?????), oznaczającego suchy. Wykorzystywany proces uzyskiwania obrazów nie wymaga bowiem żadnych kąpieli chemicznych, w porównaniu do klasycznej fotografii.
Producentem pierwszych urządzeń, pod marką Xerox, była firma Haloid. 22 października 1938 roku Chester Carlson wykonał pierwszą udaną kopię dokumentu zawierającego napis: 10.22.38 Astoria12. W Polsce pierwsze modele kopiarek pojawiły się w latach siedemdziesiątych XX wieku. Ponieważ nie było polskiej nazwy na nowe urządzenia, zaczęto je nazywać powszechnie ksero. Później nazwa przekształciła się w kserokopiarka.
Zasadniczym elementem kopiarki jest metalowy wałek, tzw. bęben pokryty warstwą związków selenu, organicznego fotoprzewodnika (OPC) lub krzemu amorficznego. Związki te wykazują właściwości fotoelektryczne, w ciemności są izolatorem prądu elektrycznego, a światło generuje w nich nośniki prądu elektrycznego, co odpowiada temu, że warstwa przewodzi w tych miejscach prąd elektryczny. Bęben obraca się przechodząc przez kolejne etapy tworzenia obrazu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kserokopiarka
O drukarce atramentowej
Drukarka atramentowa ? drukarka wykorzystująca do druku atrament, a mówiąc poprawniej tusz (barwnikowy lub pigmentowy), poprzez wystrzeliwanie malutkich kropel środka barwiącego przez mikroskopijne dysze wykonane w głowicy drukarki przechodzącej nad elementem zadrukowywanym.
Drukarka atramentowa wykorzystuje do druku tusz, który dzielimy na dwie grupy: rozpuszczalnikowy i pigmentowy.
Tusz rozpuszczalnikowy jest jednorodną cieczą z rozpuszczonymi barwnikami i może tworzyć bardzo małe krople, które są niezbędne do otrzymania wysokich rozdzielczości w wydrukach. Wadą jest podatność wydruków na czynniki zewnętrzne, jak: promienie UV (blaknięcie), woda, tarcie.
Tusz pigmentowy zawiera w sobie cząstki stałe ? pigmenty. Atutem tuszu pigmentowego jest duża odporność na czynniki zewnętrzne takie jak: woda, promienie UV, tarcie. Wady takiego tuszu to: stosunkowo duża wielkość kropli, utrudnione mieszanie się między sobą.
Każdy z podanych tuszy ma dobre i złe strony. Najczęściej w drukarkach atramentowych stosuje się naraz oba typy tuszu.
Druk atramentowy dzielony jest na dwie grupy:
Metoda piezoelektryczna ? piezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.
Metoda termiczna ? w tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48?512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350 - 400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy1.
Najczęściej spotykane są drukarki atramentowe z tuszem w postaci ciekłej. Istnieją też jednak tusze w postaci żelu oraz stałe (solid ink), bazujące na żywicach topiących się po podgrzaniu przed wydrukiem
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Drukarka_atramentowa