Różne formy wspinaczki
Istnieją różne oblicza wspinaczki. Można wybrać wspinaczkę wysokogórską, niebezpieczną, ale dostarczającą uprawiającym ją osobom wielu wrażeń. Można zdecydować się na zdobywanie wielkich ścian, jednak wymaga to odpowiedniego sprzętu wspinaczkowego. Bardzo popularna jest również wspinaczka skałkowa, która jest trochę łagodniejsza w formie i mogą ten sport uprawiać nawet dzieci, oczywiście pod opieką dorosłych. Dla wielu osób sport ten jest jednak dość nieobliczalny i przeznaczony dla osób lubiących ekstremalne przeżycia. Pomimo to, że jest to z pewnością niebezpieczna dziedzina sportu, staje się ona coraz bardziej popularna przede wszystkim z uwagi na to, że istnieją naprawdę dobre sprzęty zwiększające bezpieczeństwo podczas wspinania.
Predyspozycje do wspinania
Wspinaczka górska należy do jednych z bardziej niebezpiecznych dziedzin sportu. Zwłaszcza dotyczy to alpinistów, którzy pokonują nieraz niewiarygodnie strome ściany wspinając się na nie za pomocą specjalnych raków i innych akcesoriów. Również w przypadku amatorów istnieje spore niebezpieczeństwo, ponieważ aby z powodzeniem wspinać się na skały trzeba posiadać odpowiednie predyspozycje. Należy do nich przede wszystkim zmysł równowagi, który pozwala na zachowanie odpowiedniej pozycji podczas trudnych manewrów na ściance. Co więcej trzeba posiadać umiejętność przewidywania, czy każdy postawiony przez nas krok umożliwi nam dalsze wspinanie czy wręcz przeciwnie, spowoduje, że znajdziemy się w pułapce bez wyjścia.
Z Wikipedii - asekuracja własna
Wspinanie z własną asekuracją wymaga znacznie większego doświadczenia niż wspinaczka sportowa. Prócz umiejętności wspinaczkowych wymagana jest wiedza z zakresu poprawnego zakładania punktów asekuracyjnych.
Do budowy przelotów podczas wspinaczki z własną asekuracją używa się kości biernych oraz mechanicznych (friendów), osadzanych w szczelinach i otworach skalnych, a także pętli zakładanych na turniczki lub duże bloki skalne, względnie przeciąganych przez skalne ucha. Poprawnie osadzony przelot powinien wytrzymać udar dużej siły działającej z określonego kierunku przy ewentualnym odpadnięciu, a ponadto nie powinien wypaść przy lekkich szarpnięciach w szerszym zakresie kierunków, związanych z ruchem liny przy wspinaniu się ponad osadzonym przelotem. Osadzanie kości w szczelinie skalnej w taki sposób, by ograniczyć ryzyko przypadkowego wypadnięcia, nazywane jest zacieraniem. Do wyjmowania zatartych kości (a także głęboko wsuniętych friendów) używa się jebadełka. Do przenoszenia dużej ilości szpeju, nieodłącznie towarzyszącemu wspinaczce z własną asekuracją, używa się szpejarek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna