Czym jest ? Inaczej zwana SM, to nieuleczalna choroba autoimmunologiczna, jednak badacze nie wiedzą co ją powoduje. Co powinieneś wiedzieć o stwardnieniu? Krótko o SM.Wikipedia i leczenie SM
Nie ma leku, który pozwoliłby na całkowite zatrzymanie postępu choroby i wyleczenie, jednak dostępnych jest wiele metod leczniczych, które mogą być pomocne. Terapie są zróżnicowane w zależności od typu choroby i występujących objawów. Leczenie pozwala odzyskać funkcje utracone w wyniku rzutu choroby oraz zwolnić rozwój choroby.
Poniższe terapie modyfikujące przebieg choroby zostały zatwierdzone przez zajmujące się tym organizacje, takie jak amerykańska FDA, europejska EMA czy japońska PMDA.
Interferony:
Pochodne ludzkich cytokin, które biorą udział w odpowiedzi odpornościowej.
Interferon beta-1a: (nazwy handlowe: Avonex, Rebif, CinnoVex).
beta-1b: (nazwy handlowe: Betaseron? w Europie i Japonii Betaferon?, Extavia?). Betaseron został dopuszczony przez FDA do leczenia remitująco-nawracającej wtórnie postępującej postaci SM.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Uznane_metody_leczenia
Przyczyna zachorowania na zespół Devica
Choroby autoimmunologiczne to najczęściej choroby o nieznanej medycynie genezie, czyli krótko mówiąc nie wiadomo czym są spowodowane. Nie inaczej jest w przypadku choroby Devica. Naukowcy maja kilka podejrzeń co do czynników powodujących ten zespół, ale nie ma co do tego stu procentowej pewności.
Wyniki badań na pacjentach nie są na tyle ścisłe, aby jednoznacznie wskazać przyczynę tej choroby. Nie można jednoznacznie wskazać żadnego konkretnego czynnika wywołującego chorobę. Wiadomo, że chorych jest około 1% osobników białych. Ważne by w razie jakichkolwiek niepokojących objawów udać się do lekarza.
Encyklopedyczna definicja stwardnienia rozsianego
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) ? przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej.
Choroba ma najczęściej przebieg wielofazowy z okresami zaostrzeń i poprawy. Częstość jej występowania zależy od rejonu geograficznego i waha się od 2 do 150 na 100 000 ludności w zależności od kraju i konkretnej populacji1. Stwardnienie rozsiane zostało po raz pierwszy opisane w 1868 roku przez Jeana-Martina Charcota. Dotyczy najczęściej osób młodych, ze szczytem występowania między 20. a 40. rokiem życia, i nieznaczną przewagą zachorowań u kobiet niż mężczyzn.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane