Normy energetyczne dla nowych budynków
Normy energetyczne dla budynków jednorodzinnych staja się coraz bardziej wyśrubowane. Za sprawą kolejnych ustaw, mających na celu obniżenie emisji CO2 oraz zwiększenie zainteresowania energią odnawialną, nowe budynku muszą spełniać bardzo konkretne normy zużycia energii.
Do niedawna próg wynosił 150 kWh/m2, w roku 2014 norma ta została zmieniona na 120kWh/m2, a w 2017 roku będzie to już 95 kWh/m2. CO oznacza, że każda nieruchomość mająca być budynkiem mieszkalnym nie może tego progu przekroczyć. Wymusza to stosowanie nowoczesnych materiałów budowlanych oraz stosowanie izolacji oraz wydajnych metod ogrzewania i odzyskiwania ciepła z budynku.
Odzyskiwanie ciepła ze spalin
Ogrzewając dom standardowymi metodami ogrzewania, tzw ogrzewanie CO, mnóstwo ciepła tracimy poprzez spaliny, które ulatują w atmosferę razem z dymem i innymi pozostałościami spalania. jest to dość duże marnotrawstwo, wiec w domach jednorodzinnych montuje się tzw. rekuperatory krzyżowe, które odzyskują ciepło.
W bardziej zaawansowanych systemach stosuje się panele sufitowe oraz instalacje buforujące (magazynujące), które zbierają odzyskane ciepło do późniejszego wykorzystania. Rekuperację stosuje się też do odzyskiwania ciepła ze zużytej wody w celu podgrzania świeżej wody przeznaczonej do dalszego użytku.
Regeneracja ciepła z Wikipedii
Regeneracja ciepła pozwala na znaczne podniesienie sprawności termicznej obiegów porównawczych i rzeczywistych elektrowni kondensacyjnych i powiększenie wskaźnika skojarzenia w elektrociepłowniach. Regeneracja dokonywana jest za pomocą tzw. wymienników regeneracyjnych, będących tradycyjnymi wymiennikami ciepła. Rozbudowa układu regeneracyjnego wiąże się z dodatkowymi kosztami inwestycyjnymi (wymienniki, rurociągi, armatura), a liczba wymienników określana jest na drodze zaawansowanych analiz ekonomicznych.
Regeneracja ciepła jest podstawowym sposobem karnotyzacji obiegu termodynamicznego
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Regeneracja_ciepła