Wędzenie to tradycyjna metoda konserwacji potraw. Szukasz producenta wędzarni? Samodzielne wędzenie w pigułce
Coraz więcej osób posiadających ogródki działkowe lub przydomowe decyduje się na samodzielne wędzenie. Nic tak pięknie nie pachnie jak samodzielnie przygotowane wędliny i kiełbasy. Nie zawierają one chemicznych dodatków oraz znacząco różnią się smakiem od tych kupnych. Nic więc dziwnego, że rozwiązanie to znajduje coraz więcej zwolenników. Wystarczy kawałek ogródka w którym zmieścimy prostą do stworzenia konstrukcję wędzarni i dobre chęci. Po jej wykonaniu należy zapoznać się z przepisami na różnego rodzaju wyroby wraz z informacjami o tym, jakie drewno należy do nich dobrać. To właśnie odpowiedni rodzaj drzewa gwarantuje wyjątkowy smak, zapach i kolor wędlin.
Podstawy wędzenia
Samodzielne wędzenie jest w Polsce coraz bardziej popularne. Wszelkiego rodzaju wędzarnie rosną jak grzyby po deszczu na działkach i w przydomowych ogródkach. Każdy kto spróbował domowych wyrobów wie, że jest to gra warta świeczki. Niezapomniany smak i aromat zachęcają do samodzielnego wędzenia, które jest prostsze niż może się nam wydawać. Najważniejsze jest stworzenie odpowiedniej konstrukcji z miejscem na palenisko oraz miejscem do wieszania wędzonek. Następnie powinniśmy dobrać odpowiedni rodzaj drzewa w zależności od tego, czy chcemy wędzić ryby, drób, wieprzowinę lub wołowinę. Drewno powinno suszyć się przez minimum trzy miesiące, zanim zostanie użyte do wędzenia.
O wędlinach:
Wędliny ? przetwory mięsne z surowca rozdrobnionego w naturalnej lub sztucznej osłonce. Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego kawałka mięsa peklowanego (szynka, baleron, boczek, polędwica).
Wędliny i wędzonki dzielą się na:
trwałe, które mogą być przechowywane do 6 miesięcy: wędzonki mocno wędzone, suche kiełbasy, kiełbasy surowe "typu salami";
półtrwałe (średnio rozdrobione), przechowywane do 1 miesiąca w temp 4-6 °C: wędzonki słabo wędzone;
nietrwałe (drobno rozdrobnione), przechowywane w temperaturze 6 °C do kilku dni, zawartość wody może dochodzić w nich do 45%: parówki, wyroby wysoko wydajne.
Do wyrobów wędlin stosuje się odpowiednie surowce: mięso wieprzowe, mięso wołowe, przyprawy, dodatki funkcjonalne, w tym białko sojowe, karagen, błonniki i mieszanki peklujące. Najpierw przeprowadza się peklowanie, następnie rozdrabnianie mięsa w wilku i kutrze, potem mieszanie wędlin: napełnianie osłonek, osadzanie i wędzenie. Później następuje obróbka termiczna: tyndalizacja, pasteryzacja i sterylizacja, po nim ma miejsce obróbka termiczna z udziałem tłuszczu: smażenie, duszenie oraz blanszowanie; na końcu konfekcjonowanie.
Do wyrobu wędlin mięso rozdrobnione na wilku oraz farsz z kutra jest łączony w mieszałce. Podczas mieszania uzyskuje się masę mięsną, jednolitą pod względem spójności, koloru, smaku. Wędliny bez farszu z kutra przygotowywane są wyłączne na mieszałce. Łączą się tu mięso rozdrobnione na wilku, przyprawy oraz wodę.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99dliny