Leczenie SM ? jakie leki?
Trzeba przyznać, że całkowite wyleczenie pacjenta cierpiącego z powodu stwardnienia rozsianego jak do tej pory nie jest możliwe. Jest to niewątpliwie bardzo przykre, gdyż na tą chorobę zapada z roku na rok coraz więcej osób. Co więcej, chorzy muszą właściwie przez całe życie borykać się z powracającymi atakami choroby i pojawianiem się coraz to nowych jej objawów. Aby ulżyć im w tym cierpieniu naukowcy ciągle pracują nad tą niezgłębioną jeszcze dziedziną medycyny.
Współczesna medycyna poczyniła pewne kroki w rozwoju metod pozwalających na uniknięcie przykrych objawów stwardnienia rozsianego, jednak nawet nowe leki, które są obecnie dostępne na rynku nie gwarantują całkowitego pożegnania się z tą chorobą. Potrzebne są kolejne badania i tworzenie coraz to bardziej zaawansowanych lekarstw.
Najnowsze osiągnięcia medycyny : SM
Trzeba przyznać, że nauka jest niezwykle przydatna w pomaganiu osobom cierpiącym z powodu stwardnienia rozsianego. W związku z tym, że badacze odkrywają coraz więcej zależności występujących przy tej chorobie mogą być tworzone coraz to skuteczniejsze nowe leki. Wtedy leczenie jest o wiele bardziej skuteczne.
Trzeba przyznać, że w przypadku stwardnienia rozsianego i tak nastąpił już bardzo duży postęp, jednakże jak do tej pory nie wynaleziono lekarstwa, które zagwarantowałoby pacjentom całkowite wyleczenie. Obecnie leczenie SM opiera się przede wszystkim na minimalizowaniu ryzyka wystąpienia różnych groźnych dla zdrowia objawów, co poprawia komfort życia osób borykających się z tą przykrą chorobą.
Wikipedia i zespół Devica
Chociaż zapalenie może także dotknąć mózg, to zmiany są inne niż w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) pod względem struktury i rozmieszczenia. W Zespole Devica zmiany charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych tkankach. Białko to tworzy kanały do transportu wody przez powierzchnię astrocytów budujących barierę krew-mózg. W przeciwieństwie do SM, w Zespole Devica zmiany charakteryzują się ubytkiem akwaporyny 4 bez względu na stopień demielinizacji, martwicy tkanek czy miejsca występowania zmian. W SM ubytek akwaporyny 4 w zmianach zależy od stopnia demielinizacji
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Devica