Transport w nowym mieście bywa skomplikowany, a gdy mamy bardzo ważne spotkanie nie ma czasu na poznawanie rozkładu komunikacji miejskiej. Warto mieć numer na oraz wpisać go sobie jeszcze przed wyjazdem.Zjawisko car-sharingu
Car-sharing jest to model biznesowy wypożyczalni samochodów, gdzie możliwe jest wypożyczanie samochodu na krótki czas, często z godziny na godzinę. Jest on atrakcyjny dla klientów, którzy tylko sporadycznie korzystają z pojazdu, a także dla tych, którzy chcieliby okazjonalnie mieć dostęp do samochodu innego typu. Organizacja wynajmu samochodów w tym modelu może być komercyjna, lub użytkownicy mogą być zorganizowani jako spółki, instytucje publiczne, spółdzielnie lub ugrupowania ad hoc.
Usługi car-sharingu są dostępne w ponad tysiącu miast w wielu krajach między innymi przez przedsiębiorstwa takie jak Autolib, City Car Club, Greenwheels, Stadtmobil, Zipcar czy CityBee. Tradycyjne wypożyczalnie samochodów wprowadziły własne usługi typu carsharing, w tym Hertz on Demand, Enterprise CarShare, Avis On Location, Uhal Car Share. Ponadto producenci samochodów również wprowadzili usługi typu carshare, w tym car2go Daimlera, DriveNow BMW i Quicar Volkswagena.
W grudniu 2012 roku było około 1,7 miliona użytkowników car-sharingu w 27 krajach, wliczając tak zwane usługi peer-to-peer, według badań Transportation Sustainability Research Center przy U.C. Berkeley. Spośród nich 800 000 użytkowników znajdowało się w Stanach Zjednoczonych. W listopadzie 2012 firma Zipcar miała 767 000 członków i oferowała 11 000 pojazdów na terenach Ameryki Północnej i europy, co czyni ją światowym liderem sieci car-sharingowej. Natomiast Car2go jest dostępne w 17 miastach na całym świecie z liczbą klientów równą 275 000 na styczeń 2013 roku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Car-sharing
Kwestie prawne związane z przewozem osób
Za taksówkę płaci się tyle ile nią przejechaliśmy, to chyba wie każdy. Nie każdy jednak wie, że w Polsce mamy przepisy regulujące typ i rodzaj obliczania trasy. Każdy taksometr musi być odpowiednio skalibrowany, aby odpowiadał tym normom, a źle skalibrowane taksometry, lub te złego typu są nielegalne.
Dodatkowo każdy taksówkarz musi posiadać ważną licencję, którą zdobywa się poprzez zdanie państwowego egzaminu. Nie można zostać profesjonalnym taksówkarzem bez tego egzaminu. Wykonywanie tego zawodu wiąże się również z ryzykiem zawodowym: choroby kręgosłupa, wypadki itp. Dlatego taksówkarze powinni mieć wykupione dodatkowe ubezpieczenie, gwarantujące im pomoc specjalistów w razie potrzeby.
Wikipedia: Taksówka zbiorowa
Taksówka zbiorowa (ang. share taxi, także: bush taxi, w Rosji i innych krajach byłego ZSRR "marszrutka" - od marszrutnoje taksi, w krajach Ameryki Łacińskiej taxi colectivo) - środek transportu drogowego w wielu częściach świata, zwłaszcza w krajach rozwijających się (choć nie tylko). Często - z powodu braku komunikacji publicznej w danym rejonie - jest to jedyny sposób poruszania się na duże odległości dla osób niedysponujących własnym środkiem transportu.
Taksówkami zbiorowymi są zazwyczaj prywatne samochody osobowe lub minibusy. Ten środek transportu różni się od zwykłych taksówek faktem zabierania wielu pasażerów, z góry ustalonym celem podróży (każdy kierowca zwykle wozi pasażerów tylko na jednej trasie) oraz zapewnianiem komunikacji na trasach międzymiastowych, a czasem także międzynarodowych. Od autobusów w transporcie publicznym taksówki zbiorowe różnią się natomiast brakiem ustalonego rozkładu jazdy - taksówki zbiorowe odjeżdżają, kiedy znajdzie się komplet pasażerów (czasem czeka się nawet cały dzień, jednak na często uczęszczanych trasach jest to wydajne rozwiązanie).
W Polsce taksówki zbiorowe występują m. in. w Zakopanem, Bieszczadach, na Warmii i Mazurach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Taksówka_zbiorowa